Waar kan ik Uw Geest ontgaan

of Uw Aangezicht ontvluchten,

zelfs al steeg ik naar de Hemel

ook daar hoort U mijn zuchten!

 

Nam ik vleugels van de dageraad

of woonde aan het einde van de zee,

ook daar zou Uw hand mij leiden

en Uw Geest gaat met mij mee.

 

Zelfs de diepste donkerheid

maakt het voor U niet duister,

maar de nacht licht op als de dag

en toont mij Uw stralende luister.

 

U verstaat van verre mijn gedachten

en kent mijn zitten en mijn staan,

omringt mijn lopen en mijn liggen

en zal altijd naast mij gaan.

 

Daarom hoe kostelijk Zijn Uw gedachten

het gaat boven mijn verstand,

hoe machtig veel haar aantal

als een ontelbare hoeveelheid zand!

 

Ik loof U omdat U mij maakte

ontzagwekkend en wonderbaar,

ja prachtig zijn Uw werken

en Uw Woord is altijd waar!

Els Hengstman-van Olst.

Psalm 139:7-9