Ik ben steeds aan het struikelen,

want mijn kleding is té lang,

het verbergt wel mijn vieze voeten,

maar juist daarvoor ben ik bang!

 

 

 

Dus ga ik maar weer verder

en strompel op mijn pad,

het is een weg vol leugens

die zeggen: het wordt niet wat!

 

Plotseling spreekt een Man mij aan:

mag Ik jouw voeten wassen?

Oh nee, dat durf ik echt niet,

'k loop liever door de plassen!

 

Mijn voeten zijn zó smerig

en stel dat Hij ze ziet,

als ik ze door Hem laat wassen,

wat kost mij dat dan niet?

 

Opnieuw spreekt Hij heel vriendelijk

en probeert mij iets te leren,

Hij geeft mij een gouden gordel

en bindt die om mijn kleren!

 

Dan knielt Hij neer en wast mijn voeten

spoelt de leugens van mij af,

Zijn geschenk laat mij weer lopen

omdat Hij mij de Waarheid gaf!

Els Hengstman-van Olst.

 

 

Rating: 5 sterren
1 stem