Ik heb een oude foto,
uit lang vervlogen tijd,
het zegt me eigenlijk niet veel,
maar toch wil ik hem niet kwijt.
Want op die oude foto,
zie ik een lieve vrouw,
ze heeft een zwarte jurk aan
en roesjes langs haar mouw.
Statig zit ze in een stoel,
haar haar beschenen door wat licht
en als ik heel goed naar haar kijk,
herken ik wat in dat gezicht!
Ik zie haar lieve ogen,
met een stille lach erin
en als ik me niet vergis,
heeft ze mijn vaders kin!
Lang kijk ik naar het kiekje
en peins erover na,
dan draai ik het plaatje om
en lees: "Dit is je overgroot mama!"
Dan begint het plots te dagen
en ik herken nog meer in haar,
ik zie er nu mijn vader in
en wat van mij word ik gewaar!
Ik heb een oude foto
en bewaar hem als een schat,
ik dank God met eerbied
dat ik zo'n "oma" heb gehad!
Els Hengstman-van Olst.