Door blindheid was ik geslagen
en kon totaal niets zien,
ik taste in het duister
of daar een Helper was misschien?
Ik verlangde zo naar heling,
verlangde zo naar Licht,
maar donker was mijn weg
mijn pad was zonder zicht.
Mijn donkere ogen huilden,
mijn tranen vloeiden voort,
mijn stem riep om genezing
of daar Iemand naar mij hoort?
Toen plotseling in het duister
een hand die raakte mij aan,
een stem doorbrak mijn blindheid:
"Ik wil voortaan naast je gaan"!
"Ik wil dat je gaat kijken,
vertel Mij wat je ziet?"
"Als bomen zie ik mensen,
maar goed zien kan ik niet"!
Opnieuw werden mijn ogen
bedekt met kracht van Hem
en langzaam kwam er schijnsel
bij de volmacht van Zijn stem!
Nu kan ik écht goed kijken
en Licht schijnt om mij heen,
nu zie ik Hem Die heelde;
't is Jezus, ja, het is Hem alleen!
Els Hengstman-van Olst.