Ik kwam terecht in een tranendal

met dorre moerbeibomen,

alles was zo doods en stil

'k wist niet hoe 'k eruit moest komen!

 

De weg was donker en onbekend

en terug gaan durfde ik niet,

eenzaam doolde ik er rond

in mijn moeite en verdriet!

 

Tranen, vele tranen

drupten op de grond,

niemand die het zag

of mij de moeite vond!

 

Maar plotseling in mijn tranendal

ontsprong een Heilsfontein,

met zilveren witte druppels,

ik wilde daar graag zijn!

 

 

 

 

En aan de dorre moerbeibomen

leeg en kaal en o zo droog,

verschenen dikke volle vruchten

werkelijk een lust voor 't oog!

Toen werd de duisternis  en stilte

doorbroken met een Liefdeslied,

stralend Licht vulde het dal

en verdreef mijn diep verdriet!

En daar stond Hij, zomaar voor mij

mijn Vredevorst en Heer,

Hij deed mijn tranen in Zijn kruik

en bemoedigde mij zeer!

Het tranendal is nu geworden

tot een dal van louter Licht,

van vrolijkheid en blijdschap

een dal op God gericht!

Els Hengstman-van Olst.

Rating: 5 sterren
3 stemmen