Zijn handen.

Ik zag Zijn handen,

ze vormden de bergen,

de heuvels, de meren

de zeeën het land.

 

De schelpen en vissen,

in het heldere water,

de witte stranden

gemaakt door Zijn hand! 

Vol liefde en passie,

zo maakte Hij wolken,

de hemel en sterren,

de zon en de maan.

 

Alles gaf Hij zijn plaats

en zijn orde,

een plek in het heelal,

ja, een vaste baan!

En als Kroon op Zijn werken,

zo vormde Hij handen,

ogen en oren

een neus en een mond.

 

Een prachtig evenbeeld

van Zijn verlangen,

een diepe relatie,

een Eeuwig Verbond.

Maar de mens koos toch anders

en Zijn Handen vol Liefde,

genazen en verzorgden 

de zondige mens,

Zijn vingers raakten de blinde ogen,

openden harten,

zijn vurige wens!

Dan dreven er spijkers,

wreed en zo haat vol,

in Die Goddelijke Handen

zo Heilig en rein,

Zijn schepping, Zijn wereld,

vol liefde geschapen,

vermoordde hun Schepper

met ongekende pijn.

Ik zie Zijn Handen en zie

Zijn wonden,

Zijn ogen, vol Liefde en Kracht,

Hij Troont nu in Glorie

 komt spoedig weder,

herstelt dan Zijn Schepping

in oorspronkelijke pracht!

Els Hengstman-van Olst.

Rating: 5 sterren
1 stem