Gezeten op haar knieën,

intense smart haar deel,

ze smeekte naar de Heere,

het leed was haar té veel.

 

Geen kind te kunnen krijgen,

was meer dan zij verdroeg,

ze bad naar hem voortdurend,

was het té veel wat ze Hem vroeg?

 

En Hanna huilde bitter,

haar stem omfloerst door smart,

stil bad ze tot de Heere,

Hij kende haar gebroken hart!

 

 

De priester zag haar zitten

en sprak haar ruwweg aan,

ze moest niet zoveel drinken,

ze kon gelijk wel gaan!

 

Maar Hanna sprak toch hoopvol

en zei hem van haar pijn,

en Eli zag haar tranen,

God zou met haar zijn.

 

Getroost ging Hanna huiswaarts,

vertrouwend op Gods woord

en het gebeurde zoals God vertelde,

Hij had haar gebed verhoord!

 

En negen maanden later,

zong Hanna de hoogste toon,

vol vreugde, dank en blijdschap,

werd ze de moeder van een zoon!

 

       Els Hengstman-van Olst.

 

 

 

Rating: 0 sterren
0 stemmen