Meester, waar was U?
Meester, hoe kunt U nu toch slapen,
ziet U niet dat wij vergaan?
De golven bedreigen al ons leven,
trekt U zich dan ons lot niet aan?
Hoe kunt U daar zó rustig liggen,
het water staat reeds in de boot,
Meester, wij vrezen voor ons leven
en wij vrezen voor de dood!
Markus 4:37-41.
"En er stak een harde stormwind op
en de golven sloegen over in het
schip, zodat het al volliep.
En Hij lag in het achterschip
te slapen op een hoofdkussen;
en zij wekten Hem en zeiden tegen Hem:
"Meester, bekommert U zich er niet om dat wij vergaan?"
En Hij, wakker geworden, bestrafte de wind en zei tegen de zee;
"Zwijg, wees stil!"
En de wind ging liggen en er kwam een grote stilte.
En zij vreesden met grote vrees en zeiden tegen elkaar:
"Wie is Deze toch, dat zelfs de wind en de zee Hem gehoorzaam zijn?"
****************************
Hoort U dan niet ons luidde roepen,
de storm is genadeloos en groot,
waarom blijft U daar maar liggen,
ziet U dan niet onze nood?
En Jezus ziende op de stormen
en ziende op hun angst en vrees,
bestrafte wind en woeste golven
en zei: "Ik ben toch dicht bij jou geweest".
"Waarom was je dan zó angstig,
Ik was al die tijd vlakbij,
waarom zag je op de golven,
had je geen geloof in Mij?"
En de golven gingen liggen,
de storm werd tot een zachte stem,
zij in wie angst en vrees eens woedde,
loofden en aanbaden Hem!
Els Hengstman-van Olst.